Talaş kaldırma usülüne göre tezgahların sınıflandırılması:

Elektro-Kimyasal İşleme: İstenen yüzey geometrisi ve boyutta metal üretimi için metalin elektrokimyasal çözünmesine elektrokimyasal metal işleme adı verilir. ECM (Electrochemical Machining) nispeten yeni bir proses olmasına karşın, altında yatan prensip yeni değildir. 19. yy.da Michael Faraday (1791–1867) elektroliz çalışan ilk kişidir. O zamandan beri bilinmektedir ki, elektrolite batırılmış iki elektrik iletken maddeye DC akım uygulandığında, pozitif kutup (anot) tan kopan malzeme negatif kutup (katot) üzerine toplanır. Parçaların üzerine metal kaplamak için yıllarca kullanılan bu elektro kaplama yönteminin ters uygulaması olan malzeme kaldırma, yeni uygulama alanı bulmuştur. Yani elektrokimyasal işleme prensip olarak elektrolitik metal kaplama işleminin tam tersidir. Elektrokimyasal işlemde iş parçası yüzeyinden atomlar koparılır ve elektrolit tarafından taşınarak uzaklaştırılırlar. Elektrokimyasal bir metal erozyonu söz konusudur. İş parçası iletken olmalıdır ve anodu teşkil eder. DC akım kullanıldığı zaman malzeme çözüm hızı büyük oranda artar. Elektrokimyasal işlemenin diğer adı da sıfır kuvvet ile metal işlemedir. Yani metaller üzerinde herhangi bir basınç ve gerilim oluşturmadan istenilen şekli kazandırana kadar sürekli olarak metal erozyonunu gerçekleştirmektir. Elektrokimyasal işlemede, Faraday kanununa göre pozitif yüklü iş parçasından ayrılan elektronlar ve iyonlar elektrolite geçer. Yüksek hız ve sabit basınçtaki elektrolit bu yüklü partiküllerin katoda gitmesine izin vermez ve taşıyarak işlem bölgesinden uzaklaştırılmasını sağlar. Böylece anot konumundaki iş parçası erozyona uğrar ve katodun (elektrot) şeklini alana kadar erozyon devam eder. Katot üretilecek şeklin bir negatifidir. Bu proses ilk kez uçak endüstrisinde kullanılmıştır. Bugün yüksek sertlik ve mukavemete sahip süper alaşımlar ve refrakter malzemelerin ekonomik, seri ve karmaşık şekillerde işlenmesinde etkin bir şekilde kullanılan birkaç yöntemden biridir. Bu işlem geleneksel işleme metotları ile zaman alıcı ve üretimi imkansız veya zor olan parçaların özellikle de sertleştirilmiş çelik veya ısıya dirençli alaşımlar işlenir. Örneğin jet motorları, kompresör ve türbin kanatlarında kullanılan yüksek dirençli alaşımların (örneğin nimonic gibi) işlenmesi amacıyla geliştirilmiştir. Sözü edilen bu işlemlerin normal metal işleme prosesleri ile gerçekleştirilmesi zordur. Kullanılan aletlerin yapıldığı madde sayısı sınırlıdır ve pahalıdır, alet ömrü kısa olup metal işleme sırasında harcanan zaman ve enerji fazladır. Bir metalin elektrokimyasal yolla işlenmesi o metalin mekanik özelliklerine bağlı değildir ve çok sert metaller bile yumuşak olanlar kadar kolay çözünürler. Bu işlemde metal sertliğine bakılmaksızın her sertlikteki malzemeler kolaylıkla işlenir ve talaşsız işlem olarak karakterize edilir. Gerekli parça şekli dönmeyen bir takım olan kesici takımdır. Bu nedenle kare veya işlenmesi zor olan şekiller parçadan kolaylıkla üretilebilir. Takım iş parçasına asla temas etmediği için kesici takım üzerinde aşınmanın zor farkına varılabilir. Elektrokimyasal işleme, özellikle yuvarlak delikleri, kare delikleri, yuvarlak ve kare kör delikleri, düz kenarlı, paralel kenarlı ve eğik kenarlara sahip olan parçaların işlenmesinde uygundur. Elektrokimyasal işleme bilhassa sertliği 45 Rc den fazla olan malzemelerin işlenmesinde kullanılır. Keskin köşeler, düz dip kesitli parçalar veya tam radyüsün zor olduğu parçalar da bu işlemle yapılabilir. Elektrokimyasal işlemenin önemli bir avantajı iş parçası yüzeyleri ve kenarlarının deforme olmaması ve yanmamasıdır. Öte yandan elektrokimyasal yöntemle metalin çözündürülmesi yüksek sıcaklık ya da mekanik iç direnç yaratmaz. 

Elektro kimyasal bir makinanın  çalışma prensibi